Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

Μηχανή του Χρόνου: "Θέλω βλασφημία, θάνατο, βιασμό, επανάσταση". Ο σατανιστής Άλιστερ Κρόουλι που ενέπνευσε τους Led Zeppelin, τους Beatles και τους Black Sabbath


Ποια είναι η ιστορία του Άλιστερ Κρόουλι, του σατανιστή που αφιέρωσε τη ζωή του στο κυνήγι της ηδονής και ενέπνευσε τους Led Zeppelin, τους Beatles και τους Black Sabbath
«Θέλω βλασφημία, θάνατο, βιασμό, επανάσταση. Οτιδήποτε κακό ή καλό, αλλά δυνατό». Η παραπάνω δήλωση ανήκε στον μάγο, φιλόσοφο και νυμφομανή, Άλιστερ Κρόουλι. Αφιέρωσε όλη του τη ζωή στο κυνήγι της ηδονής και την καταπάτηση κάθε κοινωνικού ορίου.
Στη «βίλα των οργίων» που έστησε στη Σικελία, ο Κρόουλι και οι ακόλουθοί του αφοσιώθηκαν,σύμφωνα με τη Μηχανή του Χρόνου, στην τέλεση των πιο αρρωστημένων σεξουαλικών πρακτικών που μπορούσαν να φανταστούν. Και όλα αυτά, στο όνομα της «Θελέμα», της θρησκείας που εμπνεύστηκε και δημιούργησε ο Κρόουλι. Πολλές δεκαετίες μετά, μεγάλοι μουσικοί της ροκ, από τους Beatles μέχρι τους Black Sabbath, ύμνησαν τη ζωή και το έργο του. Γεννήθηκε το 1875 στην Αγγλία. Η οικογένειά του ανήκε στην Αδελφότητα του Πλίμουθ, μία απ’ τις συντηρητικότερες ομάδες του προτεσταντισμού. Ο Κρόουλι μεγάλωσε με κηρύγματα που καταδίκαζαν την απόλαυση ως αντι-χριστιανική και στην αρχή τα κολουθούσε πιστά. Μάλιστα, ήλπιζε να γίνει ιερέας. Όμως ο αργός και επίπονος θάνατος του πατέρα του από καρκίνο, το 1887, γέννησε το τεράστιο μίσος του Κρόουλι για το χριστιανισμό. Στην πολύ νεαρή ηλικία των 11 ετών, ο Κρόουλι αποφάσισε να περάσει τη ζωή του πραγματοποιώντας κάθε επιθυμία του, χωρίς να τον νοιάζουν οι συνέπειες των πράξεών του.
 
Ως έφηβος, άφησε αχαλίνωτες τις σεξουαλικές του ορμές. «Ικανοποιούσε» ιερόδουλες στο κρεβάτι της μητέρας του, σύναπτε παράνομες ομοφυλοφιλικές σχέσεις και μιλούσε ανοιχτά για τον αυνανισμό, μία πρακτική που απαγορευόταν από την εκκλησία. Παράλληλα φοιτούσε στο Κέιμπριτζ, έπαιζε μανιωδώς σκάκι και έγραφε πορνογραφική ποίηση.
Ο αριθμός 666 και η θεία προφητεία
Το Φεβρουάριο του 1904, ένα νιόπαντρο ζευγάρι ταξίδεψε στο Κάιρο για μήνα του μέλιτος. Ήταν ο Άλιστερ Κρόουλι και η σύζυγός του, Ρόουζ. Παντρεύτηκαν μόλις μία μέρα μετά τη γνωριμία τους, γιατί ο Κρόουλι ήθελε να σώσει τη Ρόουζ από ένα ανεπιθύμητο γάμο. Ήταν ένας μήνας γεμάτος πάθος, σεξ και ναρκωτικά. Ήταν αναμένομενο η νεαρή και άμαθη Ρόουζ να επηρεαστεί από τη ζωή του συζύγου της.
 
Σύμφωνα με το ημερολόγιο του Κρόουλι, η Ρόουζ συχνά παραμιλούσε σαν υπνωτισμένη και επαναλάμβανε την ίδια φράση: “σε περιμένουνε”. Μία νύχτα, η Ρόουζ τον οδήγησε στο Μουσείο του Καΐρου και χωρίς να το έχει επισκεφτεί ποτέ πριν, σταμάτησε ακριβώς μπροστά από την αίθουσα “666”. Λίγες μέρες μετά, στις 8 Απριλίου, τον επισκέφτηκε ο αγγελιαφόρος του Αιγύπτιου Θεού “Ορου και του μετέφερε το “θείο” λόγο. Ο Κρόουλι έγραψε ό, τι του είπε ο αγγελιαφόρος σε ένα βιβλίο, που το ονόμασε “Το Βιβλίο του Νόμου”. Ήταν το “Ευαγγέλιο” της Θελέμα, της θρησκείας που δημιούργησε ο Κρόουλι. Και η φιλοσοφία αυτής: “Κάνε αυτό που επιθυμείς. Αυτός είναι όλος ο νόμος”.
Α' παγκόσμιος πόλεμος
Με την κήρυξη του πολέμου το 1914, ο Κρόουλι ζήτησε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στη Μεγάλη Βρετανία. Η πρότασή του απορρίφθηκε και ο Κρόουλι είτε για εκδίκηση είτε από συμφέρον, πήρε το μέρος των Γερμανών. Έμενε στη Νέα Υόρκη και έγραφε για τη φιλογερμανική εφημερίδα “The Fatherland”, όπου τον προσέλαβε ο Γερμανός κατάσκοπος Τζορτζ Βίρεκ. Τα κείμενα του Κρόουλι ήταν τόσο έντονα προπαγναδιστικά, που πολλοί πίστευαν ότι στην πραγματικότητα ειρωνεύονταν τη Γερμανία, αντί να την εκθειάζουν. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι καθ” όλη τη διάρκεια του πολέμου, ο Κρόουλι ήταν διπλός πράκτορας που υπηρετούσε τη Βρετανία.
Σικελία
Το αποκορύφωμα της φιλήδονης ζωής τους Κρόουλι ήταν η βίλα στη Σικελία, όπου μετακόμισε το 1920. Θαυμαστές, πιστοί και κάθε άλλος ενδιαφερόμενος ήταν ευπρόσδεκτος στην οικία, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάκουε τυφλά τους κανόνες. Έπρεπε να συμμετέχει σε κάθε μυστικιστική τελετή και σεξουαλική πράξη, όσο διεστραμμένες κι αν ήταν. Η λέξη “εγώ” ήταν απαγορευμένη και όποιος την ξεστόμιζε, τιμωρούνταν σκληρά. Τα ναρκωτικά ήταν πιο πολύτιμα κι από χρυσάφι μεταξύ των παρευρισκόμενων, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν και παιδιά που παρακολουθούσαν τα τεκταινόμενα.
Η «Αίθουσα του Εφιάλτη» από το σπίτι του Κρόουλι στη Σικελία
Η κτηνοβασία και η αντίδραση του Μουσολίνι
Άνθρωποι και ζώα ζούσαν μαζί, οι ακαθαρσίες στοιβάζονταν στην άκρη και πολύ γρήγορα ο σεξουαλικός παράδεισος του Κρόουλι μετατράπηκε σε χωματερή.| Η διαμονή στη Σικελία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια πρώιμη μορφή του κοινόβιου, που επικράτησε στους χίπις της δεκαετίας του ’60. Η μόνη διαφορά ήταν ότι οι ακόλουθοι του Κρόουλι συνήθιζαν να πίνουν το αίμα θυσιασμένων ζώων, αφού είχαν συνάψει σεξουαλικές σχέσεις με αυτά.
 
Ήταν όλα μέρος της “σεξουαλικής μαγείας” της Θελέμα, που απελευθέρωνε τον άνθρωπο από τα ασφυκτικά δεσμά της πουριτανής κοινωνίας. Οριστικό τέλος στις “διασκεδάσεις” του Κρόουλι έδωσε ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μπενίτο Μουσολίνι. Ένα απ” τα μέλη της ομάδας είχε αποκαλύψει στον Τύπο λεπτομέρειες για την καθημερινή ζωή στη βίλα και προκλήθηκε σάλος. Ο βρετανικός Τύπος αποκάλεσε τον Κρόουλι τον “αισχρότερο άντρα στον κόσμο” και η φήμη του διαδόθηκε σε όλη την Ευρώπη. Ο Μουσολίνι τον απέλασε τον Απρίλιο του 1923.
Από τότε άρχισε η σταδιακή παρακμή του “μάγου”. Ταξίδευε από περιοχή σε περιοχή και έμενε σε σπίτια φίλων και γνωστών, γιατί η δική του περιουσία είχε κατασπαληθεί. Έφτασε στο σημείο να μηνύει όποιον τον κακολογούσε, ελπίζοντας να πάρει αποζημίωση. Η πρακτική πετύχαινε πολύ σπάνια και τα ύπερογκα έξοδα των δικηγόρων τον άφησαν κυριολεκτικά απένταρο. Με την έναρξη του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, ο Κρόουλι βρήκε νέα ασχολία, τον Αδόλφο Χίτλερ. Πίστευε ότι ο Χίτλερ εξασκούσε μαύρη μαγεία και ο Κρόουλι ήθελε απεγνωσμένα να τον προσηλυτίσει. Δεν τα κατάφερε ποτέ. Πέθανε την 1η Δεκεμβρίου του 1947, σε ηλικία 72 ετών. Η κηδεία του χαρακτηρίστηκε “σατανιστική τελετή” από τον Τύπο.
Ο Κρόουλι και οι Led Zeppelin
Το ενδιαφέρον του κιθαρίστα των Led Zeppelin, Τζίμι Πέιτζ, για τη μαγεία, τον παγανισμό και το μυστικισμό, ήταν γνωστό. Στις αρχές της δεκαετίας το 1970, ο Πέιτζ αγόρασε το σπίτι του Άλιστερ Κρόουλι, κοντά στη λίμνη Λοχ Νες της Σκωτίας. Ο μουσικός είχε αποκαλέσει τον Κρόουλι «μια παρεξηγημένη ιδιοφυία του 20ου αιώνα». Το 1982, το τραγούδι των Led Zeppelin, «Stairway to Heaven» κατηγορήθηκε για σατανισμό. Ο τηλε-ευαγγελιστής Πολ Κράουτς το έβαλε στο στόχαστρο και ισχυρίστηκε ότι αν κάποιος γυρίσει με το χέρι το δίσκο ανάποδα, τότε ακούγονται κάποιοι στίχοι οι οποίοι υμνούν το Σατανά!
 
Οι πραγματικοί στίχοι ήταν: If there’s a bustle in your hedgerow, don’t be alarmed now, It’s just a spring clean for the May queen. Yes, there are two paths you can go by, but in the long run There’s still time to change the road you’re on. Τα λόγια που άκουσε ο ευαγγελιστής γυρίζοντας το δίσκο ανάποδα ήταν τα εξής: Here’s to my sweet Satan The one whose little path would make me sad, whose power is Satan He will give those with him 666 There was a little toolshed where he made us su¬ffer, sad Satan». Δηλαδή: «Ορίστε στο γλυκό μου Σατανά Αυτόν που το μονοπάτι του θα με στενοχωρήσει, του οποίου η δύναμη είναι Σατανάς Θα δώσει σ’ αυτούς μαζί τους 666 Υπήρχε μια αποθήκη όπου μας έκανε να υποφέρουμε, λυπημένε Σατανά».
Το συγκρότημα απλά τον χλεύασε: «Εντελώς γελοίο! Γιατί να σπαταλήσει κάποιος τόσο χρόνο κάνοντας κάτι τόσο χαζό;» Κι όμως ασχολήθηκαν ο ευαγγελιστής Πολ Κράουτς και ο καλεσμένος του, ο νευρολόγος Γουίλιαμ Γιάρολ. Σύμφωνα με τον τελευταίο, πολλά ροκ συγκροτήματα συνεργάζονταν με την Εκκλησία του Σατανά και περνούσαν υποσυνείδητα μηνύματα στη νεολαία, με την τεχνική του ανάποδου ακούσματος. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που πίστεψαν και ανησύχησαν με την «ανακάλυψη» του ευαγγελιστή. Ο οργανισμός «Parents Music Resource Center», που είχε ως στόχο να προστατέψει τα αθώα νιάτα της Αμερικής από τις κακές επιρροές της ροκ μουσικής, κατηγόρησε τους Led Zeppelin για Σατανισμό.
http://news247.gr/eidiseis/koinonia/mhxanh_toy_xronoy_thelw_vlasfhmia_thanato_viasmo_epanastash_o_satanisths_alister_krooyli_poy_enepneyse_toys_led_zeppelin_toys_beatles_kai_toys_black_sabbath.2688589.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου