Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

Όποιος έχει καλούς λογισμούς, όλα καλά τα βλέπει.





Όποιος έχει καλούς λογισμούς, όλα καλά τα βλέπει.

Μου είπαν μερικοί ότι σκανδαλίζονται, γιατί βλέπουν πολλά στραβά στην Εκκλησία, και εγώ τους είπα:
Αν ρωτήσης μια μύγα: «Εχει λουλούδια εδώ στην περιοχή; », θα πη: 

«δεν ξέρω. εκεί κάτω στον λάκκο έχει κονσερβοκούτια, κοπριές, ακαθαρσίες», και θα σου αραδιάση όλες τις βρωμιές στις όποιες πήγε.

Αν όμως ρωτήσης μια μέλισσα: «είδες καμμιά ακαθαρσία εδώ στην περιοχή; », θα σου πη:

«ακαθαρσία; όχι, δεν είδα πουθενά. εδώ ο τόπος είναι γεμάτος από ευωδιαστά λουλούδια» και θα σου αναφέρη ένα σωρό λουλούδια του κήπου, του αγρού κ.λπ.

Βλέπεις, η μύγα ξέρει μόνον που υπάρχουν σκουπίδια, ενώ η μέλισσα ξέρει πως εκεί πέρα είναι ένας κρίνος, πιο εκεί ένα ζουμπούλι...

Όπως έχω καταλάβει, άλλοι άνθρωποι μοιάζουν με την μέλισσα και άλλοι με την μύγα.

Αυτοί που μοιάζουν με την μύγα ψάχνουν σε κάθε περίπτωση να βρουν τι κακό υπάρχει και ασχολούνται μ' αυτό. δεν βλέπουν πουθενά κανένα καλό.

Αυτοί που μοιάζουν με την μέλισσα βρίσκουν παντού ο,τι καλό υπάρχει.

Ο βλαμμένος άνθρωπος βλαμμένα σκέφτεται, όλα τα παίρνει αριστερά, όλα τα βλέπει ανάποδα.

Ενώ, όποιος έχει καλούς λογισμούς, ό,τι και να δη, ο,τι και να του πης, θα βάλη καλό λογισμό.

Μια φορά ένα παιδί δευτέρας γυμνασίου ήρθε στο Καλύβι και χτύπησε το σιδεράκι στην πόρτα.

Είχα ένα τσουβάλι γράμματα να διαβάσω, αλλά είπα, ας βγώ να δώ τι θέλει.

«Τί είναι, παλληκάρι; », του λέω. «Αυτό είναι το Καλύβι του πατρός Παϊσίου; με ρωτάει. Θέλω τον πατέρα Παΐσιο».

«Αυτό είναι, αλλά αυτός δεν είναι εδώ. πήγε να αγοράση τσιγάρα», του λέω.

«Φαίνεται κάποιον πήγε να εξυπηρέτηση», μου λέει με καλό λογισμό.

«Γιά τον εαυτό του πήγε να τα άγοράση, του λέω. Του είχαν τελειώσει και έκανε σαν τρελλός για τα τσιγάρα.

Έμενα με άφησε εδώ μόνον μου και ούτε ξέρω πότε θα γυρίση. Αν δω ότι αργεί, θα σηκωθώ να φύγω».

Βούρκωσαν τα μάτια του και με καλό πάλι λογισμό είπε: «Τον κουράζουμε τον Γέροντα».

«Τί τον θέλεις; », τον ρωτάω. «Την ευχή του θέλω να πάρω», μου λέει.

«Τι ευχή να πάρης, μωρέ! Αυτός είναι πλανεμένος. δεν έχει χαΐρι. εγώ τον ξέρω καλά.

Μην περιμένης άδικα, γιατί, κι όταν γυρίση, θα είναι νευριασμένος, ίσως είναι και μεθυσμένος, επειδή πίνει κιόλας».

Αλλα εκείνο έβαζε συνέχεια καλό λογισμό.

«Τέλος πάντων, του λέω, εγώ θα περιμένω λίγο ακόμη, τί θέλεις να του πω; ».

«Εχω ένα γράμμα να του δώσω, μου λέει, αλλά θα περιμένω να πάρω και την ευχή του».

Είδατε; Ό,τι του έλεγα, το έπαιρνε με καλό λογισμό.

Του είπα: «σαν τρελλός έκανε για τα τσιγάρα» καί το καημένο
αναστέναξε, βούρκωσαν τα μάτια του.

«Ποιός ξέρει, είπε, κάποιον θα ήθελε να εξυπηρέτηση».

Άλλοι τόσα διαβάζουν, κι εκείνο, παιδάκι δευτέρας γυμνασίου, και να εχη τόσο καλούς λογισμούς!

Να του χαλάς τον λογισμό και αυτό να φτιάχνη καλύτερο λογισμό και να βγάζη πιο καλό συμπέρασμα.

Το θαύμασα! Πρώτη φορά είδα τέτοιο πράγμα!

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ’


https://www.facebook.com/panagiotispispas?fref=photo

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου