Πέμπτη 10 Μαΐου 2018

Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού



Οι άνθρωποι του κόσμου αγαπούν τον κόσμον, επειδή δεν εγνώρισαν ακόμη τήν πικρίαν του. Είναι ακόμη τυφλοί εις την ψυχήν και δεν βλέπουν τι κρύπτεται μέσα εις αυτήν την προσωρινήν χαράν. Δεν ήλθεν ακό­μη εις αυτούς φώς νοητόν· δεν έφεξεν ακόμη ήμερα σωτηρίας. Όμως εσείς, όπου τόσα έχετε ιδεί και έχετε ακούσει, πρέπει καλώς να εννοήσετε ότι των πρόσκαιρων οι απολαύσεις ωσάν σκιά παρέρχονται. Και ο καιρός της ζωής περνά και χάνεται και δεν γυρίζει οπίσω. Ο καιρός του παρόντος βίου είναι καιρός τρυγητού, καιρός θέρους. Και ο καθένας συνάγει τροφήν, όσον δύναται καθαράν και ταμιεύει αυτήν εις τήν άλλην ζωήν. Δέν κερδίζει ο έξυπνος, ο ευγενής ή ο πλούσιος, αλλά όποιος υβρίζεται και μακροθυμεί, όποιος αδικείται και συγχωρεί, όποιος συκοφαντείται και υπομένει. Εκείνος που γίνεται σπόγγος και καθαρίζει ό,τι του λέ­γουν ό,τι ακούει. Αυτός καθαρίζεται και λαμπρύνεται περισσότερον. Αυτός φθάνει εις μέτρα μεγάλα. Αυτός εντρυφά εις θεωρίας μυστηρίων. Και τέλος αυτός είναι απ’ έδώ μέσα εις τόν Παράδεισον. Όθεν, αδελφοί μου καλοί και ηγαπημένοι, όποιος από εσάς αδικείται εις τον κόσμον αυτόν και θελήσει να ζητήσει το δίκαιον, ας γνωρίζει ότι είναι αυτό. Να βαστάζει το βάρος του αδελφού του, του πλησίον του, μέχρις εσχάτης πνοής και να κάμνει υπομονήν εις όλα τα λυπηρά της παρούσης ζωής. Διότι η κάθε θλίψις όπου μας γίνεται, αδελφοί μου, είτε εξ ανθρώπων είτε εκ δαιμόνων, είτε εξ αυτής της ι­δίας μας φύσεως, πάντοτε έχει κλεισμένον εντός αυτής το ανάλογον κέρδος. Και όποιος την περνά δι’ υπομο­νής λαμβάνει την πληρωμήν· ενταύθα τον αρραβώνα, εις την άλλην ζωήν το τέλειον.

https://amethystosbooks.blogspot.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου